Een van mijn kinderen zit veel op zijn tablet. Hij heeft moeite te stoppen met het spelletje en wanneer we hem zeggen dat hij even niet op de tablet mag, hangt hij verveeld op de bank. We hebben in het verleden al meerdere keren een periode gehad waarbij we zijn tablet even tijdelijk helemaal weghaalde. Tijdens zo’n moment begon hij weer te spelen en kon hij bedenken wat hij allemaal wilde doen. Hij leefde vaak helemaal op tijdens zo'n periode. Nu vroeg ik hem laatst wat hij allemaal graag doet. Hier noemde hij voetballen, trampolinespringen en spelen op zijn tablet. Daarna mocht hij een punt geven aan deze activiteiten. Voetballen kreeg een 10, trampolinespringen kreeg een 10 en spelen op zijn tablet kreeg een 1. Dit verbaasde mij, omdat hij het liefst de hele dag op zijn tablet zit te spelen. Toen ik hiernaar vroeg zei hij: als ik op mijn tablet speel, word ik altijd boos. We krijgen dan ruzie omdat ik ‘nog even mijn potje af wil maken’. Dit vind ik helemaal niet fijn. Ik vond dit wijze woorden voor een kind van zijn leeftijd. Ik vroeg hem: ‘dus eigenlijk word je helemaal niet gelukkig van spelen op de tablet’. ‘Nee’, zei hij. Toen ik hem vroeg wat we hieraan kunnen doen, werd het stil. Dit wist hij niet. Het besef is er, maar de wil om hier echt iets aan te veranderen nog niet. Wij als ouders zullen hem hier echt bij moeten helpen. Op dit moment hebben we het spelen op de tablet even verminderd tot alleen in het weekend. Ook probeer ik hem wat extra aandacht te geven, waardoor hij ook andere dingen gaat ondernemen, de tablet is zo’n lekker makkelijke keuze. Daar hoef je verder niet bij na te denken. Hopelijk wordt de strijd thuis weer wat minder en wordt mijn kind weer gelukkig.
Reactie plaatsen
Reacties